[Do zobaczenia] The End of the F***king World

James ma 17 lat i myśli, że jest psychopatą. Alyssa jest jego rówieśniczką i planowaną ofiarą morderstwa. Z różnych powodów żadne z nich nie potrafi odnaleźć się w domu, więc postanawiają razem uciec.

The End of the F***king World jest serialem specyficznym. Nie brak mu czarnego humoru, mnóstwa sytuacji absurdalnych i nie po drodze mu z poprawnością polityczną –  poprzez groteskowe przedstawienie wyśmiewa kilka tematów dość kontrowersyjnych. To wszystko sprawia, że z całą pewnością nie będzie podobał się wszystkim, a raczej dość ograniczonej grupie odbiorców. Mam nadzieję, że pozostali nie wpadną na to, że serial może być szkodliwy społecznie i propagujący niepożądane zachowania – większość scen pozornie jest ukazana całkiem serio, ale to tylko pozór, który trzeba odrzucić, by dostrzec przesłanie.

Serial jest opowieścią o dojrzewaniu. Podróż, którą podejmują James i Alyssa pełna jest wydarzeń, których się nie spodziewają i które prowadzą do katastrofy. Jednocześnie, w miarę kolejnych nieszczęść, jakie ich spotykają, bohaterowie zaczynają lepiej rozumieć swoje potrzeby, poznają się nawzajem i zmieniają. Istotny w tym prządku jest punkt wyjścia – postaci pochodzą z rodzin, które nie do końca mieszczą się w pojęciu normy – James widział samobójstwo matki i mieszkał z nazbyt radosnym i optymistycznym ojcem, z którym się nie dogadywał. Alyssa z matką, która ponownie wyszła za mąż i nowym, idealnym życiu nie potrafiła znaleźć miejsc dla zbuntowanej córki. Dopiero spotkanie tej dwójki postaci sprawia, że zaczynają oni wchodzić w interakcje z otoczeniem i żyć tak naprawdę. Nie dzieje się tak od razu – dopiero kolejne wydarzenia  czas spędzony w towarzystwie zaczynają powoli ich odmieniać, a problemy, z którymi się mierzyli zaczynają ustępować, zastąpione innymi. W kontekście dzieciństwa i relacji rodzinnych ich pozbawione wszelkiej logiki zachowanie, powoli zyskuje sens, nie dziwi też siła uczucia, jakim ostatecznie się darzą, bowiem wynika z traumy i znalezienia w końcu osoby, której zależy.

Relacja Alyssy i Jamesa nie jest zdrowa, ale też żadna przedstawiona w The End of… taką nie jest. Sytuacje rodzinne są bliskie patologii, choć nie tej, która jako pierwsza przychodzi nam do głowy, gdy słyszymy to określenie – nikt nie pije, nie ćpa, nie bije. To raczej brak zainteresowania, oziębłość emocjonalna i brak próby wzajemnego zrozumienia, zaburza relacje i jest przyczynkiem katastrofy. Relacje szkolne bohaterów także są dalekie od ideału – tu także szwankuje komunikacja. Postaci przez to nie potrafią stworzyć normalnych relacji – nie miały gdzie się tego nauczyć.