[165] Duma i uprzedzenie

[165] Duma i uprzedzenie

17 sierpnia 2016 12 przez Aleksandra

Duma i uprzedzenie to jedna z tych powieści, które wypada znać. Nie należy jednak do serii męczących książek, które się czyta tylko dlatego, że się powinno, a dlatego, że lektura sprawia przyjemność.

Duma i uprzedzenie od lat zachwyca czytelniczki wątkiem miłosnym i postacią pana Darcy’ego. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ ukazane wątki miłosne zachwycają swoja konstrukcją. Nie są przesłodzone, nie brak im zwrotów akcji, ale przy tym nie należą do śmiesznie i na siłę dramatycznych, raczej przedstawione są realistycznie i idealne odzwierciedlają uczucia młodych ludzi i intrygi otoczenia, które jest im niechętne. Bardzo podoba mi się ukazanie stopniowej zmiany podejścia Elżbiety do Darcy’ego, tego jak powoli jej opinia o nim się zmienia i dostosowuje do okoliczności.

Ukazanie tej zmiany nie byłoby możliwe, gdyby nie przedstawienie psychiki głównej bohaterki oraz jej podejścia do świata i ludzi. Nie jest jeszcze idealne, nie widać jak wiele czynników ją motywuje i zmienia, ponieważ Austen skupia się tylko na nielicznych – podejście społeczeństwa i rodziny – ale nadal robi wrażenie i jest przedsmakiem późniejszych przemian w literaturze, w których i pisarka ma swój udział.

Często się słyszy, że Duma i uprzedzenie jest doskonałym ukazaniem społeczeństwa z czasów autorki. Faktycznie ten wycinek, który ukazuje jest przedstawiony całkiem nieźle, jednak przesadą wydaje mi się generalizowanie i przekładanie na społeczeństwo, mówienie o jego doskonałym ukazaniu. Zwłaszcza, że Austen skupia się w zasadzie na jednym wątku – zawieraniu małżeństwa – i to przez jego pryzmat i w odniesieniu do niego pokazuje reakcje różnych ludzi oraz czynniki motywujące ich. To jednak trochę za mało, by mówić o ukazaniu obyczajowości i społeczeństwa, tym bardziej, że nawet konwenanse w przypadku tej powieści są odsuwane na bok.

Powieści w XIX wieku miały za zadanie przede wszystkim uczyć i tak jest w przypadku Dumy i uprzedzenia. Najważniejszą lekcją jaką można z niej odebrać jest nieocenianie po pozorach. Na przykładzie głównej bohaterki, ale i wielu pobocznych można się przekonać jak bardzo bywa błędne i jak koszmarne może mieć konsekwencje.

Uważam Dumę i uprzedzenie za naprawdę piękną powieść o miłości, o pozorach i uczciwości. Daje doskonałą lekcję na temat tego, że czasami lepiej wstrzymać się z oceną.

Autor: Jane Austen
Tytuł: Duma i uprzedzenie
Wydawnictwo: Świat Książki
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 367