Tag studencki

Skorzystam z zaproszenia Wer Ka. do zabawy w Tag studencki i chętnie odpowiem na kilka pytań, bo lubię takie zabawy. Będzie to taki wstęp, bo na temat studiowania pojawi się u mnie jeszcze kilka postów, choć nie wszystkie w najbliższej przyszłości. 

ZUT w Szczecinie. Kierunek zarządzanie, specjalność zarządzanie i pośrednictwo w zarządzaniu nieruchomościami. Na magisterce zostaje na tej uczelni i wydziale, specjalność jednak będzie nieco inna. Ale przy nieruchomościach zostaję.

Tak. Lubię swoje studia, nawet jeśli weszła nieszczęsna deregulacja i nawet nie potrzebuję studiów z nieruchomości, aby być pośrednikiem. Wybór był dobry, bo ekonomia, której mam tu bardzo dużo, jest bardzo ciekawa, poznałam tu sporo ciekawych ludzi, za którymi niebawem będę tęsknić. No i umożliwiły mi rozwój w trochę innym kierunku – pomogły przełamać słabości, takie jak kompletny brak pewności siebie i strach przed ludźmi, zabieraniem głosu. To już przeszłość, bo w trakcie studiowania musiałam się tego nauczyć.

No i bądźmy szczerzy, ekonomia rządzi światem…:D

Akademik. Ciekawe rzeczy się tu czasem dzieją, ale stwierdzenie, że „same imprezy” jest przesadzone.

No i wychodzi jak mało imprezowe ze mnie zwierzę… Było kilka miłych wspólnych wyjść do klubów. Dosłownie. Juewnalia z zeszłego roku też były fajne… Ale chyba wyjście z Kasią i Martą (pozdrawiam) do Szafy w  moje urodziny było najlepsze. Choć dziewczyny sądziły potem, że je zabiję 😀

W szkole czy na studiach, bo to różnica znacząca? W szkole była chemia z panem B. A na studiach… Lubię przedmioty specjalnościowe. Prawo nieruchomości, rynek nieruchomości, teraz zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi. Są ciekawe. 

Zbieranie wpisów. Szczególnie u dwóch wykładowców, którzy z całym szacunkiem się donoszą do studentów. Od jednego nawet dostałam piękną odpowiedź na maila, po której mnie krew zalała… Tak, niektórzy wymagają niesamowitego szacunku dla siebie, a dla innych mają takowy na poziomie ujemnym. No i fascynujące technologie informatyczne na pierwszym roku. Wykładowca był kochany przez cały rok, tak bardzo, że na ocenie wykładowców nikt nic pozytywnego o nim powiedzieć nie umiał…

+ sporo czasu wolnego (przynajmniej u mnie),

+ ograniczona odpowiedzialność – bo tylko za siebie i nikogo innego,

+ jedyny czas, kiedy jesteśmy naprawdę wolni i możemy próbować wszystkiego, eksperymentować i szukać siebie,

+ czas na rozwijanie siebie,

+ nowe znajomości, często bardzo ciekawe,

+ konferencje naukowe, koła naukowe – działalność w nich jest niesamowicie ciekawa, rozwijająca i pozwala poznać ciekawych ludzi, a p spotkaniach człowiek ma 2 razy więcej energii,

+ zniżki studenckie,

+ juwenalia,

– poczucie marnowania czasu. Nieodłączne, nie do uniknięcia czasami – no bo na co mi zarządzanie szkołą?

– zmęczenie i wiążąca się z nim chęć rzucenia wszystkiego w diabły,

– poczucie, że nikt Cię nie szanuje,

– opinia o studentach – że nieroby, lenie, idioci o roszczeniowej postawie…

– studia rzadko przygotowują do pracy. To bardziej czas na naukę teoretyczną i przygotowywanie do nie wiadomo czego niż pracy zawodowej. Świadomość tego przychodzi zwykle w trakcie pisania CV. Choć i tu są wyjątki.

B2 z angielskiego. Ale się udało za pierwszym razem.

Przeciwnie. Oczywiście, czasem trzeba przysiąść, wykonać X projektów, wypracowań, prezentacji, nauczyć się do egzaminu, ale tragedii nie ma. 

Wolę ich nie wspominać. Marnowanie czasu na porządkowaniu papierów, których nikomu dotąd nie chciało się układać. Bywały takie sprzed 3-4 lat…